Jak zwiększyć współczynnik bezawaryjności elektroenergetyki?

Obecnie coraz częściej mówi się o potrzebie konwersji systemu energetycznego w kierunku odnawialnych źródeł energii w celu redukcji zanieczyszczeń środowiska naturalnego poprzez zmniejszenie emisji CO₂ do atmosfery. To niewątpliwie właściwe działanie, które w perspektywie długofalowej w zespoleniu ze zintegrowanym wachlarzem działań podjętych na różnych szczeblach przyczyni się do zmiany istniejącego stanu rzeczy – z korzyścią dla wszystkich obecnych i przyszłych pokoleń ludzkości wraz z bogatym ekosystemem.

Oprócz nieuniknionej konwersji elektroenergetyki – ważne jest również możliwie maksymalne zmniejszenie jej awaryjności, z uwagi na fakt znacznego przyrostu urządzeń elektrycznych eksploatowanych na co dzień. Konsekwencją „elektrorewolucji” jest gruntowna zmiana w codziennym zużywaniu prądu.

Na ogół mogłoby się wydawać, iż z roku na rok pobór energii elektrycznej wzrasta, to jednak nie jest to jednoznaczne z miarodajną rzeczywistością. Jak to jest możliwe? Głównie wymienia się 2 przyczynki tłumaczące powierzchowność tego twierdzenia. Po pierwsze: Należy zauważyć, iż od kilku lat cyklicznie rosną koszty wytwarzania energii elektrycznej, jak i tzw. opłat pośrednich związanych z jej przesyłaniem do lokalu odbiorcy.

Po drugie: Producenci sprzętu zasilanego elektrycznie, produkują urządzenia osiągające coraz wyższą klasę elektroenergetyczną bez utraty jakości ich działania. Poprawa klasy energetycznej większości urządzeń, (a w tym małego i dużego AGD), przyczynia się do obniżenia comiesięcznych wydatków za energię. Zatem mimo użytkowania, znacznie większej ilości urządzeń – ostatecznie relatywnie się obniża, proporcjonalnie do wzrostu zakupionych urządzeń elektroenergetycznych. Dane te potwierdzają statystyki, potwierdzające, iż w 2016 roku w Polsce ogólne zużycie energii sięga poziomu notowanego w 2004 roku.

Obrazuje to niepodważalnie, jak wiele wnosi użytkowanie sprzętu o najwyższej klasie elektrooszczędności, bowiem w 2001-2006 w naszych domach było dużo mniej niż obecnie, za sprawą niebagatelnie mniejszej ilości sprzętu mobilnego.

Priorytetowa w tym względzie jest też systematycznie zmniejszana awaryjność implikująca mniejszą ilość awarii, wywołujących przerwy w dostawie prądu. Warunkiem koniecznym wydaje się być użycie wysokiej klasy osprzętu bazowego najwyższej jakości, odpornego na wilgoć, promieniowanie UV, uszkodzenia mechaniczne itp. grupy czynników. Doskonałą odpowiedzią są zaciski ENSTO, a w tym zacisk odgałęźny wyróżniający się następującą specyfikacją:

– przekrój przewodu rozgałęźnego 4x 6-35mm²
– żyła główna max 150mm²
– średnica przewodu 4,50-11,0mm
– napięcie probiercze w wodzie 6kV/50Hz /1min
– moment dokręcenia 10Nm
– zgodność z normą EN 50483-4
– klasa zwarciowa A1
– masa 0,198kg